Vandaag kreeg ik een cadeautje van mijn vrouw. Ik werd er verlegen van. Ze schreef in het geheim onderstaande blog, omdat LessenbijLeendert deze week een jaar bestaat/draait/rolt/rijdt. Dankjewel voor je cadeau!
Trots op Leendert
Alle leerlingen mogen als ze geslaagd zijn hier hun mening
ventileren, maar eigenlijk vind ik dat ik ook recht van spreken heb. Ik ben
namelijk de vrouw naast Leendert van LessenbijLeendert. Van de week precies een jaar. Dus hierbij míjn blog.
Ik wil jullie zeggen dat ik trots op Leendert ben. Trots omdat hij voor echt veilig en verantwoord gaat, voor
mens en milieu.
Trots, omdat hij ons
allemaal via zijn blog wat kennis probeert bij te spijkeren. Al is
donderdagsavonds mijn mond houden (“ff niet storen, de blog is nog niet klaar”)
best een opgave in mijn geval.
Trots, omdat Leendert met technisch lego een complete
versnellingsbak, motor en dergelijke nabouwt, zodat de leerlingen -die net als
ik wat minder technisch begaafd zijn- kunnen zien hoe het werkt en mede
daardoor tot betere prestaties komen. U
vraagt en hij bouwt, zeg maar.
Ik ben trots, omdat hij maximaal aan wil sluiten bij zijn
leerlingen en zich verdiept in faalangst, autisme, ADHD enzovoort. En altijd
bezig is en openstaat hoe hij het nog beter kan doen.
Net even wat meer meegeeft
aan zijn leerlingen, omdat je er niets aan hebt dat je van het CBR de
hellingproef niet achteruit hoeft te kunnen, terwijl je het nu wel moet doen.
En ook trots omdat hij “instructeur af” kan zijn als hij bij
mij of anderen in de auto stapt en zich overgeeft aan onze rijkunsten.
Tja, er kan er maar één de beste zijn…
Liefs, Jacoline